Czy piłka nożna jest dyscypliną olimpijską?
Piłka nożna jest obecna na igrzyskach olimpijskich od 1900 roku, kiedy organizatorem imprezy był Paryż. Jednak dwukrotnie dyscypliny zabrakło w programie igrzysk, a było to w 1896 roku w Atenach i w 1932 w Los Angeles.
O ile jeszcze w latach 1900 – 1928, piłka nożna była jedną z wiodących konkurencji podczas IO, o tyle później jej znaczenie stawało się coraz bardziej marginalne, choć prestiżu dodała jej z pewnością decyzja z 1992 roku.
Piłka nożna straciła na prestiżu podczas Igrzysk Olimpijskich
Pierwsza poważna zmiana dotycząca regulaminu piłki nożnej na igrzyskach olimpijskich miała miejsce w 1930 roku. Do tej pory olimpijski turniej piłki nożnej był uznawany za najważniejsze rozgrywki międzynarodowe tej dyscypliny. Jednak pojawił się nowy twór, którym były… mistrzostwa świata.
Chciano, aby to właśnie mistrzostwa świata, których pierwszą edycję gościł Urugwaj, miały największe znaczenie w futbolu. Dlatego postanowiono zakazać zawodowym piłkarzom udziału w Igrzyskach Olimpijskich.
Ten stan rzeczy trwał do 1984 roku i igrzysk w Los Angeles. W tym czasie olimpijska reprezentacja Polski zdobyła złoty medal podczas IO w Monachium w 1972 m.in. z Kazimierzem Deyną, Robertem Gadochą, Włodzimierzem Lubańskim, Jerzym Gorgoniem oraz Grzegorzem Lato w składzie, a także srebro cztery lata później w Montrealu, gdzie reprezentowali nas m.in. ponownie Deyna, Lato i Gorgoń, ale również Andrzej Szarmach, Antoni Szymanowski, Jan Tomaszewski i Władysław Żmuda.
Przywrócono zawodowców, ale wprowadzono też ograniczenie
Po wielu latach stanowczego zakazu zdecydowano się porzucić tę zasadę. Podczas Igrzysk Olimpijskich w 1984 roku udział w turnieju mogli również brać zawodowcy… ale tylko ze kontynentów takich jak: Azja, Afryka, Ameryka Północna i Południowa oraz Australia i Oceania, a z Europy już nie.
Od tej dziwnej decyzji postanowiono odciąć się 8 lat później, aby zmienić nieco znaczenie turnieju piłki nożnej na igrzyskach olimpijskich. Otóż postanowiono, że od igrzysk olimpijskich w Barcelonie w 1992 roku, po boiskach mogą biegać zawodowcy ze wszystkich stron świata, ale pod jednym warunkiem, że mają nie więcej niż 23 lata. Wprowadzono jednakże wyjątek, który umożliwia każdej drużynie wystawienie maksymalnie trzech piłkarzy w dowolnym wieku.
Od tego momentu igrzyska olimpijskie stały się głównie okazją do pokazania się światu przez młodych piłkarzy. Nierzadko dobry występ młodego gracza na tej imprezie owocował późniejszym transferem do wymarzonego klubu. Ten regulamin pozostaje niezmienny do dziś.
Warto podkreślić, że tuż po wprowadzeniu nowego regulaminu, podczas pierwszych IO w Barcelonie w 1992 roku, wedle tych zasad, reprezentacja Polski wywalczyła wicemistrzostwo, a w składzie znaleźli się wówczas tacy piłkarze jak: Jerzy Brzęczek, Roman Kosecki, Marek Koźmiński, Wojciech Kowalczyk, Andrzej Juskowiak, Grzegorz Mielcarski, czy Piotr Świerczewski.
Z kolei od 1996 roku na IO w piłce nożnej rozgrywany jest również turniej kobiet. Do tej pory 5 zwycięstw odniosły reprezentantki Stanów Zjednoczonych, a po jednej wygranej przypadło Norweżkom oraz Niemkom.
